Dantes La Divina Commedia, di vita e di morte, het theater van het absurde, is de context voor zijn intuïtieve werk. In het festijn van het zichtbare zoekt hij naar wat verborgen is. Meerdere sterke figuren vormen in de gearrangeerde genrestukken één geheel. De theatrale taferelen zijn niet in detail uitgewerkt. Door het spel met oppervlak en vorm ontstaat een sterke suggestie van beweging. De klodders klei lijken met de duimen in elkaar geduwd; de figuren dansen, strekken zich uit, draaien om elkaar heen. Lichtvoetig en tegelijkertijd zeer krachtig.