Met veel genoegen presenteren wij van 15 maart t/m 12 april de Britse kunstenaar Katharine Morling. Voor het eerst is in Nederland werk van haar te zien.
Morling startte haar carrière met het maken van geglazuurde majolica, maar was er niet gelukkig mee: op deze wijze, ingebed in de traditie, zag ze zichzelf niet als kunstenaar. In 2007 op het Royal College of Art in Londen, MA Glass and Ceramics, ontdekte ze hoe ze wilde werken: tekenen werd belangrijk.
Haar werk veranderde compleet toen ze begon met haar, soms levensgrote, zwart-witte stukken. Deze stukken beginnen als een schets, die ze vertaalt in 3D. Ze noemt zichzelf een driedimensionaal mens: ze wil er omheen kunnen lopen, het van alle kanten bekijken. Eerst maakt ze kleine maquettes, om uit te puzzelen hoe het er uit moet zien, daarna schetst ze op lappen klei de details. De objecten blijven ongeglazuurd, omdat ze houdt van de onzekerheid die dat oproept: mensen zijn niet gewend aan ongeglazuurde witte klei (wat waarschijnlijk in Engeland sterker geldt dan hier). Men wil het aanraken, voelen of het misschien papier is. Het geeft een extra dimensie aan de objecten. Met zwart geeft ze contouren aan en voegt eigenzinnige grafische details toe.
Huiselijke voorwerpen, gereedschappen en meubels, verwerkt in stillevens, verwijzen naar ons alledaagse leven. Origineel en met een knipoog naar het surreële, heeft het de kunstenaar ruime internationale erkenning opgeleverd.
Etty Walda