Gedurende de maand december toont Galerie Terra Delft nieuw werk van de jonge kunstenaar Catrin Howell. Haar dierfiguren vinden hun oorsprong in de middeleeuwse legenden van Wales, de Mabinogion, waar zij opgroeide op een afgelegen boerderij in de Teifi-vallei. Op deze plek heeft zij een atelier in een oude, maar prachtige varkensstal. Daarnaast werkt zij in Londen, om in contact te blijven met bevriende kunstenaars en keramisten.
Catrins sculpturen roepen een wereld op die in de herinnering is blijven leven sinds je in je jeugd kennismaakte met sprookjes en legenden. De figuren zijn geen illustraties bij een verhaal; zij verbeelden een wezenlijke eigenschap van het dier, een kwaliteit die leeft in het collectief onbewuste. Daarin ligt hun kracht. Zij brengen kwetsbaarheid, eenzaamheid en spiritualiteit tot uitdrukking. Het woord dier is eigenlijk een te tamme aanduiding, het zijn eerder beesten, schepsels van de natuur, die terugkeren naar hun primitieve onafhankelijkheid en waardigheid en respect verdienen. De koppen zijn niet meer dan een omhulsel, nauwkeurig uitgehold, als de uiterste schil van de schedel, alsof de huid alleen de vorm zou kunnen bewaren. De lege oogkassen zijn zwart en stralen desondanks een angstaanjagende energie uit, als een geheim aanwezig zijn.
De kleuren van haar werk beperken zich tot het zwart en terracotta van de klei, soms met een toevoeging van gebarsten witte en donkergrijze glazuren, als korstmos, en waarvan het onvoorspelbaar is hoe zij uit de oven komen. Middeleeuwse tapijten inspireerden Catrin door de willekeurige wijze waarop de dierfiguren over het oppervlak scheren. Zij kiest voor een lichte wand, waardoor haar sculpturen een extra dimensie krijgen door de meer of minder scherpe schaduwen.
Etty Walda
Zie ook het uitgebreide artikel van Barbara Bunskoek in het tijdschrift KLEI november 2012